هویت در متاورس | واقعیت مجازی فرصتی برای هویت جدید یا دنیای جهنمی؟

متاورس، دنیایی مجازی که در آن افراد می‌توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند، کار کنند، بازی کنند و حتی زندگی کنند، پتانسیل تغییر نحوه زندگی ما را دارد. اما این فناوری می‌تواند پیامدهای منفی نیز داشته باشد، مانند ایجاد دنیایی که در آن، افراد نمی‌توانند آنچه که هستند، باشند.

هویت در متاورس می‌تواند پیچیده باشد. افراد ممکن است هویت‌های مختلفی داشته باشند که بسته به زمینه‌ای که در آن قرار دارند، تغییر می‌کند؛ به‌عنوان مثال، یک فرد ممکن است در یک بازی آنلاین یک شخصیت شوم باشد، در حالی که در یک فضای کاری مجازی یک فرد مهربان یا نوع‌دوست باشد.

یک رویکرد برای هویت در متاورس، استفاده از آواتارهای مجازی است. آواتارها می‌توانند ظاهر، شخصیت و رفتار افراد را در دنیای مجازی منعکس کنند. با این حال، آواتارها تنها جنبه‌ای از هویت هستند.

رویکرد دیگر برای هویت در متاورس، استفاده از هویت‌های غیرمتمرکز است. هویت‌های غیرمتمرکز به افراد اجازه می‌دهد تا کنترل کامل هویت خود را داشته باشند. این بدان معنا است که کاربران می‌توانند هویت خود را بدون نیاز به اجازه از شرکت‌های فناوری، ایجاد و مدیریت کنند. این مطلب ترجمه‌ای از اوریلی است.

چالش های هویت در متاورس

یکی از چالش‌های هویت در متاورس، ایجاد استانداردهای جهانی است. در حال حاضر، هیچ استاندارد واحدی برای هویت در متاورس وجود ندارد. این امر می‌تواند باعث سردرگمی و عدم اطمینان برای کاربران شود.

چالش دیگر، ایجاد سیستم‌هایی است که از حریم خصوصی افراد محافظت کنند. در متاورس، افراد ممکن است اطلاعات شخصی بیشتری را به اشتراک بگذارند. این امر اهمیت محافظت از حریم خصوصی را در متاورس افزایش می‌دهد.

بیشتر بدانید: متاورس چیست؟ همه چیز درباره متاورس

متاورس پتانسیل تغییر نحوه زندگی ما را دارد اما این فناوری می‌تواند پیامدهای منفی نیز داشته باشد. برای اطمینان از این‌که متاورس به یک آینده بهتر منجر شود، باید به چالش‌های هویت در متاورس، این غول فناوری، توجه کنیم. راه‌های زیادی وجود دارد که وب امروزی و متاورس باهم ادغام شوند:

تجربیات ادغام وب امروزی و متاورس	مثال‌ها
بستری آنلاین از طریق یک لپ تاپ مانند وب امروز	پست کردن در فیس بوک، بحث در مورد کار یا پیوستن به فضای DAO در دیسکورد.
دستگاه‌های تلفن همراه هنگام پیاده‌روی در دنیای واقعی	مشاهده نظرات در مورد یک رستوران در حالی که در مقابل آن ایستاده‌اید، مسیرهای رسیدن به ساحل یا دسترسی به یک باشگاه خصوصی از طریق NFT.
تجارب دنیای واقعی و مجازی که در آن تکنولوژی قدرت‌نمایی می‌کند.	گپ‌زدن با شخصی که به‌نظر می‌رسد در کنار شما نشسته است یا آخرین پیامی را که برای شخصی که با او صحبت می کنید می‌بیند.
تجربیات واقعیت مجازی (VR)	رفتن به اتاق گفتگو در AltspaceVR یا بازی با دوستان در Beatsaber.

هویت آنلاین، یک هویت واحد است یا چندهویتی؟

هویت چیست؟ سوالی که فیلسوفان، قرن‌ها است به آن فکر می‌کنند، اما در دنیای دیجیتال، مفهوم هویت به شکل جدیدی در حال شکل‌گیری است.

در دنیای واقعی، هویت ما اغلب با نام، آدرس، شغل و سایر اطلاعات شناسایی مرتبط است. اما در دنیای دیجیتال، هویت ما می‌تواند با چیزهای دیگری مانند: آدرس ایمیل، رمزعبور، آواتار و فعالیت‌های آنلاین‌مان تعریف شود.

با ظهور فناوری‌های جدیدی مانند احراز هویت مبتنی بر بلاک چین، برخی از افراد معتقدند که “ما به سمت هویت‌های دیجیتالی واحدی حرکت می‌کنیم که همه جنبه‌های هویت ما را در خود جای‌دهد“. اما آیا این واقعاً امکان‌پذیر است؟ در پاسخ به این سوال، برخی معتقدند که چنین چیزی امکان‌پذیر نیست. هویت ما دائماً در حال تغییر است، ما نقش‌های مختلفی را در زندگی خود ایفا می‌کنیم و هر نقش هویت منحصربه‌فرد خود را دارد.

به‌عنوان مثال، ممکن است من در محل کار مانند یک کارمند حرفه‌ای شناخته شوم، در حالی که در فضای مجازی به عنوان یک گیمر یا یک هنرمند شناخته شوم. این هویت‌های مختلف، ممکن است با یکدیگر هم‌پوشانی داشته باشند، اما همیشه یکسان نیستند. علاوه بر این، هویت ما اغلب تحت‌تأثیر عوامل فرهنگی و اجتماعی قرار می‌گیرد؛ به‌عنوان مثال، در برخی از فرهنگ‌ها، افراد ممکن است تمایل داشته باشند هویت آنلاین خود را از هویت واقعی‌شان جدا کنند.

در نهایت، باور عموم بر این است که هویت آنلاین ما مجموعه‌ای از هویت‌های مختلف است که هر کدام در یک زمینه خاص معنا پیدا می‌کنند. ما ممکن است از یک هویت واحد برای ورود به همه وب‌سایت‌ها استفاده کنیم، اما این بدان معنا نیست که این هویت واحد، نمایانگر کل هویت ما است!

پیچیدگی هویت در دنیای دیجیتال

همان‌طور که در دنیای واقعی، هویت‌های مختلفی داریم، در دنیای دیجیتال نیز هویت‌های متفاوتی داریم. این هویت‌ها را «شبه هویت» می‌نامیم. شبه هویت‌های ما برای تعاملات مختلف هستند، مانند: خانواده، کار، محله، دوستان مدرسه و غیره.

در اکثر شبه هویت‌ها، بخش‌هایی وجود دارد که «من واقعی» هستند، مانند نام فرد یا شباهت واقعی فرد. برخی ممکن است به یک شبه هویت نزدیک‌تر باشند که نمایانگر چیزی است که “من فکر می‌کنم من هستم”. هر هویتی با شهرت متفاوت، سطح متفاوتی از اعتماد جامعه و داده‌های متفاوت (تصاویر پروفایل، پست‌ها و غیره) مرتبط است.

محتمل‌ترین مکان‌هایی که می‌توانیم در آن‌ها هویت خود را پیدا کنیم، عبارتند از:

• لیست ایمیل‌ها و رمز عبور ذخیره‌شده در مرورگرها
• تعداد گروه‌هایی که ما در فیس‌بوک و سایر رسانه‌ها عضو آن هستیم.
• تگ‌های گیمری که در Oculus ،Steam یا PSN داریم.
• افرادی که با آن‌ها چت می‌کنیم.

تعداد زیادی از این هویت‌ها امروزه به‌صورت دستی ایجاد و مدیریت می‌شوند. به‌طور متوسط، یک فرد دارای یک آدرسِ ایمیل، ممکن است ۹۰ حساب آنلاین را مدیریت کند. با اضافه‌شدن متاورس، این امر پیچیده‌تر و عجیب‌تر می‌شود.

مواقعی وجود دارد که نمی‌خواهیم شهرت یا اطلاعات شبه هویت ما با یک موضوع خاص ارتباط برقرار کند. برای این موارد، ما یک شبه هویت ناشناس ایجاد خواهیم کرد.

دلایل مختلفی برای ایجاد شبه هویت‌های ناشناس وجود دارد، از جمله:

• حفظ حریم خصوصی: ممکن است بخواهیم از افشای اطلاعات شخصی خود به افراد یا سازمان‌هایی که برای ما مهم نیستند، خودداری کنیم.
• آزادی بیان: ممکن است قصد داشته باشیم در مورد موضوعاتی که در دنیای واقعی برای ما مشکل‌ساز هستند، آزادانه صحبت کنیم.
• خلاقیت: ممکن است بخواهیم بدون ترس از قضاوت، تجربیات جدیدی را امتحان کنیم یا خود را به شیوه‌ای متفاوت بیان کنیم.

البته، شبه هویت‌های ناشناس نیز خطراتی به همراه دارند؛ به‌عنوان مثال، اگر یکی از شبه هویت‌های ما به‌گونه‌ای که انتظارش را نداریم به شبه هویت دیگری پیوند داده شود، می‌تواند به نظر، یک تخلف باشد. همچنین، ممکن است هدف سوء استفاده قرار بگیریم، مانند آزار و اذیت یا دزدی هویت.

در دنیای واقعی، ما بسیاری از این شبه هویت‌ها و شبه هویت‌های ناشناس را داریم. ما حتی در گروه‌هایی، مانند باشگاه‌های خصوصی، انتظار ناشناس‌بودن داریم. اگر به زندگی دوم نگاه کنیم، برخی افراد شبه هویت‌های اصلی و برخی دیگر شبه هویت‌های ناشناس را انتخاب می‌کنند.

ما در دنیای آنلاین و در نهایت متاورس، کنترل بیشتری بر استفاده از هویت‌ها و شبه هویت‌های خود خواهیم داشت؛ اما احتمالاً توانایی کمتری برای درک نحوه مدیریت این هویت‌ها، توسط هر سیستمی که بخشی از آن هستیم، خواهیم داشت. هویت ما می‌تواند در دستگاه‌های شخصی (مثلاً تلفن همراه) و دستگاه‌های جمعی (مثلاً دستیار صوتی در آشپزخانه) با هم برخورد کند.

شبه هویت‌ها یک واقعیت پیچیده در دنیای دیجیتال هستند. آن‌ها می‌توانند ابزارهای قدرتمندی برای حفظ حریم خصوصی، آزادی بیان و خلاقیت باشند، اما همچنین می‌توانند خطراتی را به همراه داشته باشند. مهم است که با آگاهی از مزایا و معایب شبه هویت‌ها، از آن‌ها استفاده کنیم.

چگونه هویت افراد را در متاورس تشخیص دهیم؟

در دنیای واقعی، ما افراد را از روی چهره‌ آنها می‌شناسیم. ممکن است چهره برخی از افرادی را که در خیابان از کنارشان عبور می‌کنیم به یاد بیاوریم، اما در یک کلان شهر، اکثر افرادی که در اطرافمان هستند را نمی‌شناسیم.

در متاورس، تشخیص هویت افراد بسیار پیچیده‌تر خواهد بود. افراد می‌توانند از نام‌های مستعار یا حتی نام‌های ناشناس استفاده کنند. تصویر آن‌ها ممکن است یک عکس حرفه‌ای، یک عکس صادقانه، یک آواتار انیمه یا هر چیز دیگری باشد.

علاوه بر این، پیشرفت‌های فناوری ممکن است باعث شود که جعل هویت در متاورس آسان‌تر شود؛ به‌عنوان مثال، ممکن است بتوان چهره‌های ایجادشده توسط هوش مصنوعی را به‌گونه‌ای ایجاد کرد که از چهره‌های واقعی افراد غیرقابل تشخیص باشند.

با توجه به این چالش‌ها، چگونه می‌توانیم هویت در متاورس را تشخیص دهیم؟ در ادامه نوشته، چند راهکار وجود دارد:

• به رفتار و گفتار افراد توجه کنید. اگر رفتار یا گفتار شخصی، شبیه به کسی است که او را می‌شناسید، احتمال این‌که آن شخص، همان فردی باشد که شما می‌شناسید، بیشتر است.
• از اطلاعات زمینه‌ای استفاده کنید. اگر می‌دانید که شخص مورد نظر شما در کجا کار می‌کند یا چه چیزی را دوست دارد، می‌توانید از این اطلاعات برای تأیید هویت او استفاده کنید.
• از ابزارهای احراز هویت استفاده کنید. برخی از پلتفرم‌های متاورس از ابزارهای احراز هویت، مانند احراز هویت چندعاملی استفاده می‌کنند که می‌تواند به شما کمک کند تا مطمئن شوید که با شخصی که فکر می‌کنید می‌شناسید، در حال تعامل هستید.

با این حال، حتی با استفاده از این راهکارها، تشخیص هویت افراد در متاورس همیشه آسان نخواهد بود. مهم است که از خطرات احتمالی جعل هویت در متاورس آگاه باشید و اقدامات لازم را برای محافظت از خود، انجام دهید.

چگونه هویت خود را در متاورس کنترل کنیم؟

متاورس دنیایی جدید از فرصت‌ها و چالش‌ها است. یکی از چالش‌های اصلی، نحوه مدیریت هویت در این دنیای مجازی است. در دنیای واقعی، ما هویت‌های مختلفی داریم که در زمینه‌های مختلف زندگی خود از آن‌ها استفاده می‌کنیم. این هویت‌ها می‌توانند رسمی یا غیررسمی و عمومی یا خصوصی باشند.

در متاورس، مدیریت هویت‌ها پیچیده‌تر خواهد بود. ما می‌توانیم از آواتارهای مختلف برای نشان‌دادن هویت‌های مختلف خود استفاده کنیم. علاوه بر این، فناوری‌های جدیدی مانند بلاک چین، می‌توانند به ما کمک کنند تا هویت‌های خود را به روش‌های جدیدی مدیریت کنیم.

با این حال، این فناوری‌های جدید چالش‌هایی را ایجاد می‌کنند؛ به‌عنوان مثال، ممکن است نگرانی‌هایی در مورد حریم خصوصی و امنیت وجود داشته باشد. همچنین، ممکن است کاربران درک نکنند که چگونه هویت‌های خود را در متاورس کنترل کنند.

برای کمک به کاربران در مدیریت هویت در متاورس، باید اصول زیر را در نظر بگیریم:

• کنترل جریان اطلاعات: کاربران باید کنترل داشته باشند که چه کسی به اطلاعات آن‌ها دسترسی دارد. این کنترل باید فراتر از تنظیمات عمومی یا خصوصی باشد.
• اطمینان از درستی پروفایل: کاربران باید زمان کافی برای ایجاد و تنظیم پروفایل‌های خود داشته باشند.
• آزمایش هویت‌های جدید: کاربران باید بتوانند هویت‌های جدید را بدون ترس از عواقب منفی، آزمایش کنند.
• کنترل نحوه تعامل پروفایل‌ها: کاربران باید کنترل داشته باشند که چگونه پروفایل‌های مختلف آن‌ها با یکدیگر تعامل دارند.
• استفاده از زبانی که کاربر درک می‌کند: کاربران باید بتوانند از زبانی که می‌فهمند برای کنترل هویت خود، استفاده کنند.

سایت‌ها و رسانه‌های اجتماعی، مانند فیس‌بوک و ایکس، تلاش کرده‌اند برخی از این اصول را در نظر بگیرند. با این حال، کنترل‌های دسترسی آن‌ها هنوز هم می‌توانند گیج‌کننده باشند.

برای مدیریت هویت‌ها در متاورس، نیاز به رویکرد جدیدی داریم. این رویکرد باید بر کنترل کاربر، شفافیت و انعطاف‌پذیری تمرکز کند.

چرخه حیات هویت در متاورس

هویت در متاورس نیز مانند دنیای واقعی، چرخه حیاتی دارند. برخی از هویت‌ها، مانند هویت خانواده، برای مدت طولانی باقی می‌مانند، در حالی که برخی دیگر ممکن است کوتاه‌مدت باشند. به‌عنوان مثال، ممکن است در یک جامعه جدید عضو شوید و سپس متوجه شوید که برای شما مناسب نیست.

پنج مرحله کلیدی در چرخه حیات یک هویت وجود دارد:

• ایجاد هویت جدید: این زمانی اتفاق می‌افتد که وارد یک سرویس یا دنیای جدید می‌شویم. هویت جدید باید با هویت‌های دیگر ما هم‌سو یا کاملا از آن‌ها جدا باشد.
• اشتراک‌گذاری داده‌ها با هویت: هر هویت معنی‌داری به داده‌هایی مانند: عکس‌های پروفایل، لباس‌های خریداری‌شده، ویژگی‌های چهره، صداها و غیره پیوند می‌خورد.
• بازیابی پس از به خطر افتادن: اگر هویت ما هک شود، چگونه می‌توانیم آن را بازیابی کنیم؟
• از دست دادن و بازیابی: اگر کلید دسترسی به هویت خود را گم کنیم، چگونه می‌توانیم آن را بازیابی کنیم؟
• حذف یا بستن هویت: چگونه می‌توانیم هویت‌هایی را که دیگر از آن‌ها استفاده نمی‌کنیم، حذف کنیم یا ببندیم؟

تمام خدماتی که قصد دارند در متاورس فعالیت کنند، باید این مراحل مختلف را در نظر بگیرند. اگر این کار را نکنند، سیستم‌هایی ایجاد خواهند کرد و به‌گونه‌ای شکست می‌خورند که مردم را در معرض آسیب قرار می‌دهند.

آنچه در «متاورس فرصتی برای هویت جدید یا دنیای جهنمی» مطالعه کردیم:

هویت در متاورس، فراتر از لباسی است که می‌پوشیم. هویت‌های مجازی ما، هویت‌های شبه‌ مجهول و هویت‌های شبه‌ ناشناس را که در دنیای واقعی به‌دست می‌آوریم نیز، در بر می‌گیرد. اگر به الزامات افراد، هویت آن‌ها و چرخه حیات هویت‌های جدید فکر نکنیم، خدماتی را ایجاد خواهیم کرد که با انتظارات کاربران ما، به‌ویژه با انتظارات آنها از حریم خصوصی، مطابقت ندارد.

همان‌طور که به رشد و تغییر خود ادامه می‌دهیم، تحت‌تأثیر هویت‌هایی قرار می‌گیریم که ممکن است در یک مقطع زمانی بوده باشیم یا این‌که برخی از شرکت‌ها، تصور می‌کردند ما آن هویت را داریم. ما می‌توانیم با ساختن سیستم‌های متاورس که هویت‌های چندگانه افراد را در زندگی واقعی دارند، بهتر عمل کنیم.

برخی سوالات رایج درمورد «هویت در متاورس»