به حقیقت پیوستن قالیچه پرنده‌ (آینده با هوش مصنوعی)

با اینکه این عنکبوت جهانی پتانسیل زیادی داره که به عنوان یک هیولای انسان‌خوار تصویر بشه برای افکار عمومی، اما مثل بیشتر انقلاب‌های تکنولوژیک، مسیری متفاوت ازون چیزی که در رمان‌ها توصیف میشه طی خواهد کرد. مزیت «متصل بودن» جهان این بود که آدم‌ها بهم نزدیک شدند. امروز یک آدم رندوم در دخمه‌ای از یک گوشه گمنام جهان، میتونه روی آدم ثروتمندی در اون سر دیگه دنیا اثر بگذاره، و برعکس. اما مزیت «عنکبوتی بودن» جهان، بینا کردن دنیاست. ما با اینترنت خودمون رو بهمدیگه بینا کردیم. یعنی شما تونستی ببینی من چی فکر می‌کنم و من ببینم شما چی فکر می‌کنید. که انقلاب بزرگی بود. چون تا قبلش برای هزاران سال در قفس محلی‌ات گیر کرده بودیم. اما در دنیای عنکبوتی شده، فیزیک دنیا بینا میشه تا خودش، خودش رو ببینه. و این انقلاب بزرگتریه. چون دیگه این ما نیستیم، لزوما، که محدودیت‌های فیزیکی رو کشف می‌کنیم. بلکه خودش کشف خواهد کرد. خود فیزیک دنیا به ما خواهد گفت که چه کاری ازش برمیاد، و چه چیزی می‌تونه برامون بسازه، و چطور میتونه رنج‌مون رو کمتر کنه. و این به حقیقت پیوستن قالیچه پرنده‌ست.